Ως υπεύθυνοι γονείς, με την έλευση του δεύτερου γιου :-), σπεύσαμε σχετικά γρήγορα να του βγάλουμε βιβλιάριο ασφάλισης στο δημόσιο. Έχοντας κάτι αμυδρές αναμνήσεις από την προηγούμενη φορά που χρειάστηκε να κάνω κάτι τέτοιο αποφάσισα να πάω στην αρμόδια υπηρεσία του ΟΠΑΔ. Αρχικά, οπλιστηκα με υπομονή ( αν και αρκετά κλισέ - είναι αλήθεια ),πήρα μαζί μου ότι έγγραφα θεωρούσα ότι χρειαζόμουν και στη συνέχεια χωρίς να πιο καφέ (με το σκεπτικό ότι δε χρειάζεται να ενισχύσω τα νεύρα που πιθανότατα θα ενεργοποιούνταν εκεί) ξεκίνησα.
Ο ΟΠΑΔ ανοίγει για το κοινό στις 08:00 π.μ. κι ως σωστός επαγγελματίας είπα να πάω λίγο νωρίτερα για να μην αργήσω στην εργασία μου. Έφτασα εκεί στις 07:40 και ανέβηκα γρήγορα - γρήγορα τα σκαλιά του κτιρίου. "Θα μαι μόνος μου", σκέφτηκα, "άντε άλλοι 2-3 κακόμοιροι που μέσα στη βροχή ξύπνησαν νωρίς"!!! Με το που έφτασα στην αιθουσα συνάντησα ένα αρκετά μεγάλο πλήθος συμπολιτών μου να κοιτάζουν ένα πρόχειρο χαρτί κι άλλον έναν να προσπαθεί να διαβάσει τα ονόματα που ήταν γραμμένα σε αυτό. Για να μην πολυλογώ, τελικά δεν ήμουν από τους πρώτους! Το χαρτί / η λίστα περιλάμβανε τα ονόματα αυτών που είχαν έρθει πρίν από μένα και την ώρα που είχα φτάσει έπαιρναν αριθμό προτεραιότητας. Αφού έκανα το ίδιο - έγραψα το όνομά μου - μετά από 15' πήρα κι εγώ τον αριθμό μου... πενηντα οκτώ (58). Πριν προλάβω να καθήσω σε μία καρέκλα ένας μαινόμενος κύριος άρχισε να τα βάζει με αυτόν που διάβαζε τα ονόματα, ο οποίος ήταν απλός πολίτης. Αφού πέρασαν 10' και λύθηκαν οι όποιος παρεξηγήσεις τα πνεύματα ηρέμησαν. Οι πρώτοι υπάλληλοι εμφανιστηκα και αρχισαν να εξυπηρετούν το κοινό. Σε ένα άλλο γκισέ ο υπολογιστής που συνδέεται με την οθόνη των αριθμών εξυπηρέτησης boot-άρει. Windows 98 βλέπω στην οθόνη και νομίζω ότι έχω γυρίσει καμιά 10άριά χρόνια πίσω!! Μετά από λίγο μήνυμα του CheckDisk!! Βγαίνει ο υπάλληλος από το γραφείο, ξαναμπαίνει.. τα ίδια. Τελικά μετά από 3 επανεκιννήσεις τα νούμερα εμφανίστηκαν. Ουφ... πάει και αυτό...
Τα νούμερα άρχισαν να κυλούν... βασανιστικά αργά...
08:30πμ: Είμαστε ακόμα στο 13... Αναρωτιέμαι αν τελικά θα προλάβω να εξυπηρετηθώ μέχρι τις 13:30 που λειτουργεί η υπηρεσία.
08:55πμ: Κάπως έχει βελτιωθεί η κατάσταση στα νούμερα, αλλά οι εξαγριωμένοι πολίτες που καταφτάνουν πληθαίνουν, μόλις αντιλαμβάνονται ότι απέχουν πολύ από το να έρθει η σειρά τους. Κάποιο τα βάζουν (τι πρωτότυπο) με τις υπαλλήλους πίσω από τα γκισέ, οι οποίες έχουν κλειδώσει την πόρτα(σωστά) για να μην μπαινοβγάινουν διάφοροι για "μια σύντομη ερώτηση παρακαλώ".
09:10πμ: Εμφανίζεται ένας μικρο-πωλητής με χαρτομάντηλα. 3 πακέτα - 1 Ευρώ. Πάει σε έναν πάτερ. Τον αγνοεί επιδεικτικά. Ένας άλλος τον ρωτάει :"Πόσα έχεις μέσα? Μου τα δίνεις για 5Ευρώ όλα;", "Έγινε", απαντάει και το deal κλεινει!!
09:30πμ: Μία υπάλληλος από άλλο γραφείο εμφανίζεται και παίρνει μαζί της καμιά 10αριά από τους αναμένοντες για μία συγκεκριμένη διαδικασία. "Όπα, πάνε 10 νουμεράκια μάνι - μάνι", αναθάρρησα.
09:50πμ: Όσοι πρόλαβαν να πάρουν αριθμό προτεραιτότητας πρόλαβαν. Αύριο πάλι!!! Η συσκευή εξαφανίζεται με διακριτικό τρόπο...
09:55πμ: "Ντιν... 58", επιτέλους ήρθε η σειρά μου... πάω με χαρά στο γκισέ, για να εξυπηρετηθώ. Η υπάλληλος μου δίνει 3-4 έντυπα να συμπληρώσω και μου εξηγεί τη διαδικασία. Συνειδητοποιώ ότι δεν θα πάρω το βιβλιάριο σήμερα. Πρέπει να τα πάω σε μία άλλη υπηρεσία και μετά να φέρω πάλι τα συμπληρωμένα, σφραγισμένα , υπογεγραμμένα έντυπα ( άλλη μέρα φυσικά ). Σαστίζω, "πλάκα θα μου κάνουν..", σκέφτομαι. Ώσπου να το καταλάβω, έρχεται ο επόμενος πολίτης και το πρώτο επεισόδιο του παραμυθιού κάπου εδώ τελειώνει!!
10:05μμ: Φτάνω στο αμάξι και ξεκινάω για την εργασία μου προβληματισμένος... παρόλα αυτά όχι εκνευρισμένος (βοήθησε τελικά η απουσία καφέ).
2 1/2 ώρες αναμονή για να πάρω 3 έντυπα σε 2'. Η παραγωγικότητα στο μεγαλείο της!!!
Καλό μας κουράγιο!
0 comments:
Post a Comment